Բարոյականության և օրենսդրական նորմերը ծնողներին պարտավորեցնում են հոգ տանել սեփական երեխայի մասին, մինչև նա կհասնի չափահասության տարիքին: Բայց օրենքը չէ, որ ծնողին դրում է հոգ տանել, ու փայփայել ու գուրգուրել սեփական երեխային:  Գաղտնիք չէ, որ ծնողը շարունակում է հոգ տանել  իր զավակների մասին,  նույնիսկ երբ նրանք   25 տարեկան են, 30 տարեկան են, 40  և ավելի բարձր տարիքի են:

Սակայն չկա  օրենք, ըստ որի երեխաները պարտավոր են հոգ տանել ծնողների մասին, երբ նրանք հասնում են թոշակառուի տարիքին:  Դա մնում է նրանց խղճին:

Հոգ տանել ծեր հոր կամ մոր մասին երիտասարդ մարդը որոշում է ինքնուրույն, հիմնվելով իր  բարոյական արժեքների վրա և հաշվի առնելով իր հնարավորությունները:

 

Երբեմն զավակները  որոշում են ծնողներին տանել ծերանոց, պատճառաբանելով որ զբաղված են աշախատանքով, որ ժամանակը և միջոցները չեն բավարարում նրան խնամելու համար:

Սակայն  այդ երեխաները մոռանում են, որ ծնողներն իրենց մեծացնելու ու ամեն ինչով ապահովելու համար արել են ամեն հնարավոր բան: Նրանք մոռանում են, թե որքան անքուն  գիշերներ է անցկացրել մայրիկը,  ինչպիսի տանջանքով է մեծացրել, հոգ տարել, որ նա լինի առողջ, որ ոչ մեկից ոչ մի բանով հետ չմնա:

Այդ երեխաները մոռանում են,  թե հայրն ինչպես է օր ու գիշեր աշխատել, որպեսզի իրենք ոչ մի բանի կարիք չունենան: Որքան բաներից են  ծնողներն իրենք իրենց զրկել, որ երեխաներն ապրեն  լավ կյանքով, որ երեխաներն իրենց լավ զգան, որ  լավ հագուստ կրեն, համեղ ուտեստները սեղանից անպակաս լինեն: Եվ մոռանում են, որ հենց այդ ծնողների շնորհիվ  են ուսում ստացել և որոշակի հաջողությունների հասել:

Եվ այսօր,  ստացվում է այնպես,  որ այդ զավակները ժամանակ և միջոցներ չունեն իրենց ծնողներին խնամելու համար,  բայց ընկերների հետ գարեջուր խմելու ժամանակ ունեն,  ընկերուհիների հետ  զվարճանալու ժամանակ ունեն:

Ծնողի համար ամենավիրավորականն այն է, որ նա զգում է, որ այլևս ոչ ոքի  պետք չէ, որ նա բեռ է դարձել:

Ծնողներին երեխաներից ոչինչ հարկավոր չէ, միայն սեր ու ջերմություն:

Յուրաքանչյուրը պետք է գիտակցի մի պարզ բան,  ոչ ոք երիտասարդ չի մնում, բոլորն էլ ծերանում են և օգնության ու խնամքի կարիք են ունենում: Եվ որքան էլ ցավալի է, այնուամենայնիվ պետք է գիտակցել, որ ոչ ոք հավերժ չի ապրում, ու կգա մի օր, երբ ծնողները հրաժեշտ տան երկրային կյանքին:

Սիրեք ծնողներին ու գնահատեք նրանց հետ անցկացրած ամեն րոպեն:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ Goodinfo-ն

loading...