Մայրիկները կարծում են, որ ամեն ինչ անում են ի օգուտ երեխայի, սակայն երբեմն չեն զգում, որ ճնշում են երեխային, ինչի արդյունքում իջնում է երեխայի ինքնագնահատականը: Վերանայեք ձեր մոտեցումը:
Դուք մշտապես քննադատում եք
Դուք ցանկանում եք, որ ձեր երեխան լինի ամենալավը: Եվ որպեսզի նա այդպիսին դառնա, դուք անընդհատ մատնանշում եք նրա սխալները, քննադատում եք նրան: Մշտական քննադատությունը իջեցնում է ինքնագնահատականը: Հիշեք, կատարյալ մար չկա, և մտածեք, իսկ դուք ինքներդ կատարյա՞լ եք:
Դուք խախտում եք անձնական սահմանները
«Տոքսիկ» մայրիկը առանց թակելու մտնում է երեխայի սենյակ, նրա իրերն է փորփրում, ականջ է դնում նրա խոսակցություններին, ինքն է որոշում ում հետ երեխան հանդիպի, ընկերություն անի: Նման վերաբերմունքի հետևանքը սարսափելի է լինում:
Դուք գովեստի խոսքեր չեք ասում
Դուք վախենում եք գովել երեխային, մտածելով որ նա «երես կառնի», կսկսի մտածել, որ ինքն ամենալավն է: Խրախուսող, գովեստի խոսքերի կարիք բոլորն ունեն, նար դուք:
Դուք կարծում եք, որ երեխան «ծնվել է, որ ձեր կյանքը փչացնի»
Դուք մտածում եք, որ նա լույս աշխարհ է եկել միմիայն ձեր նյարդերը քայքայելու համար, իսկ երբևէ մտածել եք, որ պատճառը հնարավոր է այլ բան է:
Դուք համեմատում եք երեխային
Դուք շարունակ համեմատում եք ձեր երեխային այլ երեխաների հետ, նշում եք, որ նրանք այս կամ այն հարցում լավն են, գերազանց են սովորում, իսկ նա՝ ոչ: Դրաով դուք կրկին անգամ նրան հիշեցնում եք, որ անհաջողակի մեկն եք: Իսկ մտածե՞լ եք, որ հնարավոր է, դա ձեր իսկ դաստիարակության արդյունքբն է:
Դուք ջանում եք լինել նրա ընկերը
Երեխայի և ծնողի միջև պետք է ընկերական ջերմ շփում լինի, սակայն երեխան պետք է միշտ զգա ձեր հեղինակությունը: