Հոգեբուժության պատմությունը լի է բազմաթիվ սև բծերով՝ անօգուտ ու ցավոտ պրոցեդուրաներով, որոնք ոչ միայն չեն թեթևացրել, այլև ավելի են խորացրել հիվանդի տառապանքները: Դրանցից մեկն էլ եղել է կանանց թլպատումը: Հիմնվելով վիկտորիական համոզմունքների վրա, թե մաստուրբացիան ու սեքսուալ ցանկությունը կանանց պարագայում կապված են հոգեկան խանգարումների հետ, 19-րդ դարի բժիշկները հիվանդներին «բուժել են» պարտադրված թլպատմամբ: Ծլիկի հեռացման ցավոտ պրոցեդուրայի են ենթարկվել այն կանայք, ովքեր տառապել են հիստերիաներից, գերգրգռվածությունից, «ոչ կանացի ագրեսիայից», սնկային հիվանդություններից ու «սանձարձակությունից», մաստուրբացիայի ցանկությունից:
Համաձայն հաշվետվությունների՝ շատ բրիտանուհիների այդ ժամանակ հարկադրաբար թլպատել են, քանի որ նրանք փորձել են հեռանալ իրենց ամուսիններից: