Կներեք, կներեք, կներեք․․. Կարմեն Դավթյան

Կներեք, կներեք, կներեք․․.

-Իմ սիրելի քուրմ, որով երբեք չեմ դադարել հիանալ՝ անկախ ամեն ինչից․․․

-Սիրելի Լեւոն Հակոբի․․․

-Այդ ի՞նչ զեղումներ են պետականության եւ «այլնի» մասին․

ա/․Եղբայր, նախ՝ եթե գտնում եք, որ եզակի առիթ է առաջացել հայ պետականության համար, եթե գտնում եք, որ «ժողովրդական շարժումը պատմական հաղթանակ է ապահովել»․

-Թանկագին հիմնադիր նախագահ․

-Ինչ՞ու չեք շնորհավորում նրան՝ Նիկոլ Փաշինյանին այդ առիթով․․.

-Չնայած դեռ ուշ էլ չէ․

-Եւ ինչու ձեր խոսքը հենց այդ շնորհավորանքով չեք սկսել, որպեսզի ինչպես դուք եք

-«Զետեղել»

-Հավատանք ձեր սրտացավությանը․․․

Թանկագին Լեւոնի Հակոբի․

Եւ ապա՝

բ/․Ինչո՞ւ եք այդ ամենը հրապարկավ «զետեղում»․․․

-Զանգահարեք, երեկոյան գնացեք Նիկոլենց տուն․․․

-Նստեք, թեյ խմեք, ճաշեք՝ նույնիսկ, հնթացս քննարկեք երկրին պատած ցավը

Խորհրդատվեք․

Որ անչափ կարեւոր է․

-Պետական մեքենայի անխափան գործունեությունը․

-Հավաստիացրեք, որ սրտացավ եք, եւ պետության նկատամամբ պատասխանատվությունն է ձզր ստիպել՝ վերցնել գավազանը եւ այցելել իրեն․․․․ ինչպես հատուկ է եղել մեր հոգեւոր առաջնորդներին․․․ հնում․․․ սիրելի Մատենդարանյան նախագահ

գ/․ Ու թե շատ եք ուզում․

Մի հատ էլ․

-Ձեն տվեք կողքի հարեւանին․

-Սերժ Սարգսյանին․

-Ասեք՝ դու եւս արի, նստի-խոսենք․ եղբ՝այր,

-Քանզի երկիրը-պետությունը ծանր կացության մեջ է հայտնվել այսօր․․․

Չէ՞, որ դուք եւ Սերժ Սարգսյանն ժամանակներ առաջ ՀԱՆԴԻՊԵՑԻՔ․․․

Հ․Գ․

-Հակառակը դեպքում, Լեւոն Հակոբի․․․

-Թույլ տվեք չհավատալ ձեր անկեղծությանը, եւ կրկին վկայակոչել նույն Նիկոլի «Մեծ խառնակչություն» ահռելի տաղանդավոր հոդվածի՝ «խառնակչության»մասը․․․ պարզապես․․.

Հ․Գ․

-Չեք ներել հա՞, ոնց որ Նիկոլին․․․

Կարմեն Դավթյանի գրառումը